«Το χάντμπολ είναι σήμα- κατατεθέν της Δυτικής Μακεδονίας»

Ο Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου μιλάει για το χάντμπολ και τον ΠΣΑΤ.

Τον γνωρίσαμε αρχικά ως ρεπόρτερ βόλεϊ του ΣΠΟΡFM τον Ιούνιο του 2016 στο Παγκόσμιο Λιγκ, όταν για πρώτη φορά (παρότι εγκαινιάστηκε το 2009) άνοιξε τις… πύλες του για επίσημους αγώνες το «στολίδι» της περιοχής, το κλειστό γυμναστήριο της Λευκόβρυσης.

Στην συνέχεια επισκέφτηκε αρκετές φορές την Κοζάνη ως Διευθυντής Επικοινωνίας της Ομοσπονδίας Χειροσφαιρίσεως Ελλάδος.

Ο Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου ήταν ο άνθρωπος που έκανε την πρώτη επαφή με τον τότε Αντιδήμαρχο Κοζάνης Γιάννη Ιωαννίδη, ώστε να έρθουν στην Κοζάνη μεγάλες διοργανώσεις του χάντμπολ.

Μέσα σε λίγους μήνες, μόλις τον Μάρτιο του 2017 το κλειστό Λευκόβρυσης φιλοξενεί το 15^ο Final4 του Κυπέλλου Ανδρών, το 2018 ήρθε στην πόλη το 16^ο Final4 του Κυπέλλου Γυναικών και η συνέχεια γνωστή με τους αγώνες των Εθνικών ομάδων και τις πολλές δράσεις ανάπτυξης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, έχει καταγωγή από την Κορινθία και την Λιβαδειά και μένει στο Κερατσίνι, ο Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου έχει συνδέσει την δημοσιογραφική του καριέρα με το χάντμπολ, κάνοντας το ρεπορτάζ από το 2005, ενώ παλαιότερα ήταν και αθλητής του Ολυμπιακού Κερατσινίου.

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου είναι η δεύτερη μεγάλη του αγάπη και μάλιστα τον περασμένο Δεκέμβριο έγινε ο νεότερος Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου σε ηλικία 36 ετών και 2 μηνών!

Ο Δημοσιογράφος που πέρασε επί σειρά ετών από την SportDay (6 χρόνια) και τον ΣΠΟΡFM (18 χρόνια) παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο maksports.gr

 

Κύριε Χατζηδημητρίου είστε ο νεότερος Γενικός Γραμματέας του ΠΣΑΤ. Σας γεμίζει ευθύνη αυτή η θέση;

«Όχι μόνο ευθύνη, αλλά και μεγάλη τιμή! Δεν είμαι σίγουρος ότι είμαι ο νεότερος, δεν έχω κάνει ρεπορτάζ με τις ηλικίες των προκατόχων μου (γέλια), αλλά από αυτά που μου έχουν πει οι παλαιότεροι είναι μάλλον έτσι. Ωστόσο δεν πρέπει να εστιάζουμε εκεί, δεν είναι αυτή η ουσία, υπάρχει ένα ισχυρό μήνυμα πίσω από την επιλογή στο πρόσωπο μου και για αυτό τα εύσημα πρέπει να πάνε στους συναδέλφους μου στο Δ.Σ. που πήραν αυτή την απόφαση. Το μήνυμα είναι ότι ο ΠΣΑΤ είναι ανοιχτός σε όλους και κυρίως στους νέους συναδέλφους, τους οποίους χρειαζόμαστε και τους παροτρύνουμε να ενταχθούν στην μεγάλη οικογένεια μας. Χαίρομαι πολύ που ως Πρόεδρος της Επιτροπής Εγγραφών μαζί με τους αγαπητούς συναδέλφους Γιάννη Κορακή και Φάνη Σκύφτα εγκρίναμε τον Φλεβάρη και εισηγηθήκαμε στο Δ.Σ. την ένταξη στον Σύνδεσμο έξι νέων μελών, οι δύο μάλιστα γυναίκες.

Από την ημέρα που ανέλαβα τα νέα μου καθήκοντα έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που ενώ διαθέτουν όλα τα δικαιολογητικά και τις προδιαγραφές (επαγγελματισμό, ήθος, υπευθυνότητα) δεν έχουν κάνει αίτηση να εγγραφούν, είτε από αμέλεια, είτε από αδιαφορία.

Είναι δική μας δουλειά να τους βρούμε, να τους κάνουμε να πιστέψουν στον Σύνδεσμο και να προσπαθήσουμε να τους αλλάξουμε με επιχειρήματα την όποια εικόνα που έχουν για τον ΠΣΑΤ.

Θέλω να πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα καταφέρουμε να έχουμε περισσότερες εγγραφές από τον Φλεβάρη, είναι ένας μικρός στόχος που μπορούμε να βάλουμε».

Ποια είναι η δυναμική του ΠΣΑΤ; Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες του Συνδέσμου;

«Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου έχει διαχρονικά και ισχυρό λόγο και μεγάλη δύναμη. Εξάλλου εκ του νόμου είναι ο μοναδικός φορέας λειτουργίας των αθλητικών συντακτών. Ο ΠΣΑΤ με 68 χρόνια ιστορίας και 1.000 ενεργά μέλη, είναι βασικός συντελεστής για την προβολή, διάδοση και ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού. Διοργανώνει κάθε χρόνο από το 1954 την κορυφαία αθλητική εκδήλωση στην χώρα τα «Αθλητικά Βραβεία», τιμώντας τους κορυφαίους της χρονιάς, παρουσία του εκάστοτε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Είναι πρωτοπόρος στην αθλητική εκπαίδευση και στηρίζει τον αθλητικό τουρισμό με το Διεθνές Σχολείο Αθλητικών Συντακτών που φιλοξενείται στις εγκαταστάσεις της ΔΟΑ στην Αρχαία Ολυμπία, αλλά και τα πολλά συνέδρια- σεμινάρια που συνδιοργανώνει με την τοπική αυτοδιοίκηση και άλλους φορείς.

Παράλληλα με τα Δημοσιογραφικά Βραβεία που τελεί εδώ και 22 χρόνια, αποδεικνύει ότι ακόμα και στις μέρες μας υπάρχει αλληλεγγύη, εκτίμηση και σεβασμός για τις εξαιρετικές δουλειές των συναδέλφων.

Ο ΠΣΑΤ συμμετέχει και διοργανώνει φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και έχει προσβασιμότητα στην κοινωνία με πολλές δράσεις και ενέργειες, όπως η τελευταία που συμμετείχαμε και ήταν κατά της ενδοοικογενειακής βίας, στηρίζοντας την Ένωση Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ΕΣΟΑ)».

 

Η υγειονομική κρίση άφησε το αποτύπωμα της και στο επάγγελμά σας;

«Η κατάσταση στην Αθλητική Δημοσιογραφία ήταν έτσι και αλλιώς προβληματική λόγω της οικονομικής κρίσης που χτύπησε την πατρίδα μας από το 2009 και έπειτα. Όλα τα επαγγέλματα είχαν μεγάλη πτώση, αλλά ο δικός μας κλάδος υπέστη ανεπανόρθωτες ζημιές. Άλλαξε όλος ο Δημοσιογραφικός χάρτης, τεράστιοι όμιλοι ΜΜΕ κατέρρευσαν σε ένα βράδυ, αφήνοντας χιλιάδες συναδέλφους στον… αέρα, πολλούς απλήρωτους και χωρίς αποζημιώσεις. Οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταργήθηκαν, οι μισθοί συρρικνώθηκαν. Οι αθλητικές εφημερίδες μόλις στα πρώτα έξι χρόνια της κρίσης έχασαν το 70% της κυκλοφορίας τους, ενώ πλέον το ποσοστό αυτό έχει μεγαλώσει σε απελπιστικά επίπεδα.

Αρκετοί δημοσιογράφοι είναι μακροχρόνια άνεργοι, ενώ κάποιοι αναγκάστηκαν να αλλάξουν και επάγγελμα.

Όσον αφορά την σημερινή εικόνα, δυστυχώς εξελίσσεται σε δραματική. Είναι δεδομένο πως η υγειονομική κρίση και τα επακόλουθα της με την καραντίνα και το lockdown, θα… γεννήσουν μια νέα οικονομική κρίση, η οποία χτυπάει άμεσα την αθλητική δημοσιογραφία, αφού με κλειστούς τους αθλητικούς χώρους, χωρίς αγώνες και προπονήσεις, δεν υπάρχουν ειδήσεις.

Τα πρώτα αποτελέσματα της νέας κρίσης ήδη είναι φανερά στον κλάδο μας με το κλείσιμο του ραδιοφωνικού σταθμού Sport24. Επίσης σε άλλα ΜΜΕ πολλοί συνάδελφοι είναι απλήρωτοι, ενώ κυριαρχεί η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα.

Είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος ως άνθρωπος και δεν θέλω να κάνω αρνητικές σκέψεις για το μέλλον, αλλά επειδή ταυτόχρονα είμαι αρκετά ρεαλιστής, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι αυτή η νέα κρίση, αποτελεί ένα ακόμα «καρφί» στο απίστευτα ταλαιπωρημένο σώμα της αθλητικής δημοσιογραφίας, το οποίο ήδη εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί με… μηχανική υποστήριξη».

 

Τι ενέργειες κάνατε για τη βοήθεια των συναδέλφων σας;

«Παρόλο που ο ΠΣΑΤ δεν είναι συνδικαλιστικό όργανο (όπως πχ οι Δημοσιογραφικές Ενώσεις), επειδή ακριβώς έχει λόγο, ρόλο, δυναμική και 1.000 ενεργά μέλη στις τάξεις του, έκανε συντονισμένες κινήσεις στην περίοδο της καραντίνας.

Πάντα με αίσθημα ευθύνης προς τους συναδέλφους και τις οικογένειες τους, κάναμε μία σειρά από ενέργειες προς τα αρμόδια υπουργεία.

Συγκεκριμένα με επιστολή προς τον Υφυπουργό παρά τον Πρωθυπουργό και αρμόδιο για θέματα επικοινωνίας και ενημέρωσης κ. Στέλιο Πέτσα ζητήσαμε την οικονομική ενίσχυση των δημοσιογράφων και την επίσπευση της προγραμματισμένης οικονομικής ενίσχυσης των αθλητικών εφημερίδων.

Επίσης με επιστολή μας προς τον Υπουργό Εργασίας κ. Γιάννη Βρούτση εκφράσαμε την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο κλάδος και ζητήσαμε την έκτακτη οικονομική ενίσχυση των Αθλητικών Συντακτών τους οποίους έχει κτυπήσει η ανεργία.

Τέλος υπήρξε έγγραφο προς την ΕΣΗΕΑ με το οποίο ζητήσαμε να εντείνει τις ενέργειες της για την στήριξη των συναδέλφων και των ΜΜΕ που πλήττονται αυτή την περίοδο.

Φυσικά για όλα τα παραπάνω είναι ενήμερος ο Υφυπουργός Αθλητισμού και Πολιτισμού κ. Αυγενάκης και ευελπιστούμε στην δική του θετική παρέμβαση».

Ας μιλήσουμε για το αγαπημένο σας άθλημα, το χάντμπολ. Είστε ο Δ/ντης Επικοινωνίας της Ομοσπονδίας. Πώς βλέπετε την ανάπτυξη του αθλήματος τα τελευταία χρόνια;

«Η καθολική άποψη που επικρατεί σε όλο τον ελληνικό αθλητισμό, ακόμα και από παράγοντες-στελέχη-προπονητές-αθλητές άλλων αθλημάτων, είναι ότι χάντμπολ τα τελευταία χρόνια έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου σε όλους τους τομείς, οργανωτικά, αγωνιστικά και στην ανάπτυξη.

Το άθλημα δουλεύει 12 μήνες τον χρόνο ασταμάτητα και οι δραστηριότητες του έχουν αυξηθεί στο διπλάσιο.

Το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό, στην κορυφή είναι δύο ομάδες υψηλού επιπέδου η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός, από την 3^η έως την 6^η θέση γίνεται μεγάλη… μάχη, ενώ και για τις υπόλοιπες θέσεις όλα είναι ρευστά.

Οι Εθνικές ομάδες χρόνο με τον χρόνο ανακτούν και πάλι τις δυνάμεις τους και κερδίζουν τον σεβασμό των αντιπάλων.

Στην ανάπτυξη το επιτελείο της Ομοσπονδίας έχει… οργώσει τα περισσότερα μέρη της Ελλάδας και δουλεύει ακόμα και τις μέρες της καραντίνας με διαδικτυακά προγράμματα, σεμινάρια, διαλέξεις και επιμορφώσεις».

 

Η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει και αναγνωρίζει την προσπάθεια της σημερινής διοίκησης να προωθήσει το άθλημα σε όλη τη χώρα αλλά και το εξωτερικό με σημαντικές επιτυχίες. Ποιά είναι τα σημεία που θα χαρακτηρίζατε ως σημαντικά στην προσπάθεια αυτή;

«Το μεγαλύτερο προτέρημα της διοίκησης είναι ότι είναι ρεαλιστική και βρίσκεται κοντά στα σωματεία. Δεν είναι ούτε υπεραισιόδοξη, ούτε απαισιόδοξη, γνωρίζει καλά την κατάσταση στον ελληνικό αθλητισμό και κάνει μελετημένες κινήσεις.

Η Ομοσπονδία είναι υπόδειγμα οικονομικής διαχείρισης τόσο ως προς τις υποχρεώσεις τις προς τρίτους, όσο και προς τους εργαζόμενους και το δημόσιο.

Δεν είναι τυχαίο ότι παρότι η ΟΧΕ δεν έχει λάβει έως σήμερα την καθιερωμένη πρώτη δόση της επιχορήγησης, εντούτοις έχει τακτοποιήσει για το πρώτο τετράμηνο του 2020, τις πάγιες υποχρεώσεις της.

Και αυτό μπορεί να θεωρείται αυτονόητο, δεν είναι όμως και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό αν ρίξουμε μία ματιά στο τι συμβαίνει σε άλλα αθλήματα.

Είναι συνεπής και δεν εκθέτει τους συνεργάτες της, σε περιοχές που άλλοι βρίσκουν κλειστές πόρτες το χάντμπολ μπορεί και τις ανοίγει γιατί υπάρχει αξιοπιστία.

Επιπροσθέτως το χάντμπολ είναι ένα άθλημα που μέσα στην εποχή της κρίσης στην Ελλάδα διοργάνωσε Μεσογειακούς Αγώνες με παρουσία 14 χωρών στην Αθήνα, ενώ έχει αναλάβει το Παγκόσμιο Εφήβων του 2021 στην Αττική που είναι μεγάλο κίνητρο για το άθλημα και την χώρα γενικότερα.

Μεγάλη διοργάνωση στην Αθήνα με όλα τα προβλήματα που έχει αυτή η πόλη, ελάχιστοι έχουν τολμήσει να κάνουν!

Το χάντμπολ έχει αναπτύξει τον αθλητικό τουρισμό μέσω των πρότυπων φεστιβάλ (τελικές φάσεις) μικρών ηλικιών που διοργανώνονται κάθε καλοκαίρι, αλλά και μέσω του beach handball όπου η Ελλάδα είναι από τις κυρίαρχες χώρες.

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Εθνικής Γυναικών, τα δύο χρυσά των Εθνικών ομάδων στους Μεσογειακούς Παράκτιους στη Πάτρα και τα πολλά μετάλλια των συλλόγων την τελευταία δεκαετία το επιβεβαιώνουν.

Από κει και πέρα το χάντμπολ διοργανώνει ετησίως δεκάδες κοινωνικές δράσεις που αντανακλούν στην βοήθεια και την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο».

Το χάντμπολ στη Δυτική Μακεδονία.. πείτε μας δύο λόγια

«Η Δυτική Μακεδονία είναι η γενέτειρα του αθλήματος στην Ελλάδα. To 1977 στο Αμύνταιο πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι αγώνες με την συμμετοχή δύο ιστορικών σωματείων του Αμύντα Αμυνταίου και του Εθνικού Κοζάνης, αλλά και του Γυμνασίου Αμυνταίου και της ΝΕΛΕ. Η περιοχή είναι πάντα στην καρδιά μας. Το χάντμπολ έχει πολύ βαθιές ρίζες εκεί. Η ομοσπονδία εδώ και πολλά χρόνια εμπιστεύεται τις πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας για την διεξαγωγή μεγάλων διοργανώσεων. Τόσο στο Αμύνταιο, όσο και στην Κοζάνη έχουν διεξαχθεί Final4, Tελικοί Κυπέλλου και πολλοί αγώνες Εθνικών ομάδων. Είναι χαρακτηριστικό πως τα τελευταία τρία χρόνια στο κλειστό Λευκόβρυσης Κοζάνης έχουν πραγματοποιηθεί δύο Final4 και επτά αγώνες Εθνικών ομάδων. Η συνεργασία με την Κοζάνη, τα σωματεία μας εκεί τον Εθνικό και τον Α.Ο, αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση θα συνεχιστεί. Η Κοζάνη διαθέτει ένα καταπληκτικό γήπεδο, υψηλών προδιαγραφών για κάθε διοργάνωση. Κανένα άλλο άθλημα δεν έχει κάνει στην περιοχή τόσες μεγάλες διοργανώσεις με συνεχή παρουσία Εθνικών ομάδων, κανένα άλλο άθλημα δεν έχει προβάλει και διαφημίσει την περιοχή όσο το χάντμπολ και ας μην ξεχνάμε τις ζωντανές μεταδόσεις από την Δημόσια Τηλεόραση, ακόμα και τα τηλεοπτικά σποτ για την Κοζάνη που με δική μας μεσολάβηση βγήκαν στον αέρα της ΕΡΤ.

Οπότε με ιστορικότητα, σημαντικό παρόν και υποσχόμενο μέλλον το χάντμπολ δικαιωματικά είναι σήμα- κατατεθέν της Δυτικής Μακεδονίας».

 

Θα ολοκληρωθεί η σεζόν στο χάντμπολ;

«Το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας συνεδρίασε και η πρόθεση, όπως ανακοινώθηκε κιόλας είναι οι διοργανώσεις –εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν- να ολοκληρωθούν κανονικά μέσα στα γήπεδα και όχι στα γραφεία της Ομοσπονδίας.

Απ’ όσο γνωρίζω ο Πρόεδρος Κώστας Γκαντής βρίσκεται σε καθημερινή επικοινωνία με τα σωματεία και μαζί με τους συμβούλους και τα στελέχη της ΟΧΕ επεξεργάζονται τα νέα δεδομένα που προκύπτουν μέρα τη μέρα.

Απ’ ότι φαίνεται και μάλιστα επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Αυγενάκη, τον Μάιο οι ομάδες θα μπορούν να μπουν στους αθλητικούς χώρους για προπονήσεις. Αυτό είναι ένα σημείο- κλειδί γιατί προφανώς και χρειάζεται χρόνος προετοιμασίας.

Επίσης διακρίνω ότι σιγά σιγά και τα υπόλοιπα αθλήματα στην Ελλάδα τείνουν προς την κατεύθυνση να γίνουν οι αγώνες.

Τις επόμενες ημέρες όταν η κυβέρνηση ανακοινώσει το πότε θα ανοίξουν οι αθλητικοί χώροι, θα έχουμε μία πλήρη εικόνα για το τι θα κάνουμε ως χάντμπολ.

Η πρόθεση πάντως υπάρχει και απορρέει από το γεγονός ότι η Ομοσπονδία δεν θεωρεί σωστό να βάλει… λουκέτο στο άθλημα από τον μήνα Μάρτιο και να μην υπάρχει καμία δραστηριότητα για 8 σερί μήνες μέχρι να ξεκινήσει η νέα σεζόν!»

 

Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα στον Αθλητισμό γενικότερα αλλά και στο χάντμπολ ειδικότερα;

«Η κατάσταση θα είναι από δύσκολη έως απελπιστική για κάποια αθλήματα. Κάποια πρωταθλήματα και λίγκες θα δεινοπαθήσουν να συμπληρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό ομάδων βάσει προκήρυξης. Τα σωματεία ήδη έχουν επιβαρυνθεί όλα τα έξοδα από τα προηγούμενα χρόνια και δεν αντέχουν επιπρόσθετα βάρη στις πλάτες τους, αφού πλέον δεν θα μπορούν να αντλήσουν ακόμα και αυτά τα λίγα χρήματα που έβρισκαν στην αγορά.

Το χάντμπολ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, άντεξε μέσα στην κρίση και σε σχέση με τα επαγγελματικά αθλήματα είχε τις μικρότερες απώλειες. Έτσι θέλω να πιστεύω ότι θα συμβεί και τώρα.

Με… ρατσιστική αντιμετώπιση στο θέμα των αθλητικών χώρων, χωρίς μεγάλους σπόνσορες και παχυλά τηλεοπτικά συμβόλαια, το χάντμπολ έμαθε να ζει με τα λίγα για αυτό και επιβίωσε όταν σε άλλα αθλήματα υπήρχε υπερκοστολόγηση των πάντων και το χρήμα έρεε…

Τα τηλεοπτικά συμβόλαια μάλιστα συντηρούν ακόμα και στις μέρες μας κάποιες ΠΑΕ και ΚΑΕ.

Το κράτος θα πρέπει να ενισχύσει τον αθλητισμό και κυρίως τον ερασιτεχνικό αθλητισμό με εξτρά κονδύλια, δεν ξέρω που θα τα βρει, γιατί προφανώς οι ανάγκες είναι μεγάλες στην υγεία, την παιδεία, τις επιχειρήσεις, παντού, αλλά πρέπει και οφείλει να τα βρει. Σε διαφορετική περίπτωση θα δούμε Ομοσπονδίες και Σωματεία να διαλύονται».

Ποια είναι η κορυφαία στιγμή στην Δημοσιογραφική σας καριέρα;

«Μπορώ να θυμηθώ συνεντεύξεις με σπουδαίες προσωπικότητες από το χάντμπολ (Καράμπατιτς, Στέφανσον, Τσέρβαρ, Μπραντ κ.α.) και το βόλεϊ (Γκούσταφσον, Μίλκοβιτς κ.α) στην SportDay , τις εκπομπές στον ΣΠΟΡFM που είχαμε κάνει πολλές αποκαλύψεις και είχαμε εκλεκτούς καλεσμένους.

Σίγουρα επίσης τα δύο χρυσά των Εθνικών ομάδων Beach Handball σε διάστημα δύο ωρών στη Πάτρα στους Μεσογειακούς Παράκτιους που ήμουν και μέλος του γραφείο Τύπου της διοργάνωσης. Δύο διεθνείς τίτλοι μέσα στην πατρίδα μας και φυσικά το beach handball έγινε αγωνιστικά το δυνατό… χαρτί των διοργανωτών. Βάλαμε την σφραγίδα μας, όλοι ήρθαν να δουν τους τελικούς που ήταν τηλεοπτικοί και μπροστά σε 2.000 κόσμο στο κεντρικό γήπεδο.

Ωστόσο μια στιγμή τις ξεπερνάει όλες, μία είναι η αξέχαστη.

Είναι παράξενο, αλλά η κορυφαία στιγμή που έζησα δεν ήταν αμιγώς δημοσιογραφική, θα έλεγα μάλιστα ότι ήταν λιγότερο δημοσιογραφική, αλλά πιο έντονη και πιο σημαντική απ’ όλες.

Είναι η κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Beach Handball στο Καζάν της Ρωσίας το 2018.

Είχα διπλό ρόλο, ήμουν αρχηγός αποστολής και δημοσιογράφος, έζησα από κοντά όλο αυτό το «θαύμα». Κάθε παιχνίδι ήταν ένας… Γολγοθάς που πάντα κατέληγε στη… Γη της επαγγελίας.

Το καλοκαίρι του 2018 ήταν γεμάτο με έντονα συναισθήματα για μένα, σε προσωπικό επίπεδο μέσα σε 20 μέρες τα είδα όλα και τα έζησα όλα, από το… ναδίρ στο… ζενίθ.

Πώς να ξεχάσεις αυτό το καλοκαίρι;

Με τα κορίτσια είχαμε και έχουμε άριστες σχέσεις, θυμάμαι μια φορά μόνο ζήτησα από την Μαρία (Καραντώνη)την προπονήτρια μας να τις μιλήσω πριν από αγώνα.

Ήταν ο τελικός και τις είπα ότι να τα δώσουν όλα γιατί είναι η ευκαιρία της ζωής τους και ταυτόχρονα κρατούν και την ευκαιρία του αθλήματος γιατί μπορεί να μην την ξαναέχουμε ποτέ, να διεκδικήσουμε έναν παγκόσμιο τίτλο.

Η αγωνία, η κάθε φάση, τα πανηγύρια, τα δάκρυα χαράς και στο τέλος η πιο περήφανη στιγμή με την απονομή και την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου.

Όταν μπήκα στο κέντρο Τύπου για να γράψω σηκώθηκαν οι συνάδελφοι και χειροκροτούσαν, δεν ήταν για μένα φυσικά, ήταν για αυτό που πέτυχε η Εθνική ομάδα και μάλιστα εν μέσω μίας τραγωδίας, αφού όταν ξεκίνησε η διοργάνωση ξέσπασε η καταστροφική πυρκαγιά που κόστισε την ζωή σε 102 ανθρώπους.

Θυμάμαι είχαμε ζητήσει και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή εκείνη την ημέρα στο πρώτο μας παιχνίδι.

Το παγκόσμιο λοιπόν ήταν η κορυφαία μου στιγμή και ταυτόχρονα χαίρομαι γιατί πιστεύω ήταν και η κορυφαία στιγμή του αθλήματος, ένας παγκόσμιος τίτλος μένει για πάντα χαραγμένος και σχεδόν ανεπανάληπτος, αν και στην ζωή ποτέ μην λες ποτέ»!