
Ήταν η χρονιά που το ευγενές σύννεφο στο οποίο ζούσαμε τόσα χρόνια απέκτησε δικό του, μολυβένιο βάρος, έγινε γκρίζο και ασήκωτο κι έσκασε θορυβωδώς στο έδαφος. Αλαφιασμένοι, ξυπνήσαμε μ’ έναν αρχέγονο τρόμο να γίνεται δεύτερο δέρμα και να μας κάνει ν’ αναρωτιόμαστε πότε θα φύγουν οι Βάρβαροι, που σε καμία περίπτωση δεν είναι μια κάποια λύση.
Η Φόρμουλα 1 επί σειρά δεκαετιών αποτελεί ένα από τα πιο «ευπρεπή»- μέσα στις εκκωφαντικές εκρήξεις αντιπαλότητας- αθλήματα, τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τους φιλάθλους της (δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τους κατά καιρούς διευθυντές των ομάδων, οι οποίοι θυμίζουν εντόνως τον Τάισον λίγο πριν δαγκώσει το αυτί του Χόλιφιλντ– ή και μετά, όταν άρχισε να βγάζει αφρούς από το στόμα που μαρτυρούσαν προκεχωρημένη λύσσα).
