Τη μια μέρα στο σχολείο και την άλλη στην Εθνική Γυναικών!

Για τρεις μαθήτριες το διάλειμμα στο σχολείο στις 2 Νοεμβρίου ήταν διαφορετικό… Ίσως και να ήταν το πιο ωραίο διάλειμμα της ζωής τους, το διάλειμμα κατά το οποίο μεγάλωσαν απότομα.

Τρεις κορασίδες είδαν τα ονόματα τους να φιγουράρουν στις κλήσεις της Εθνικής Γυναικών. Λυδία Χατήρα και Αγγελική Ζιάκα αμφότερες γεννημένες το 2006 και η Βασιλική Χωλοπούλου που ήρθε στον κόσμο το 2007 έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα πολύ νωρίτερα απ’ ότι οι ίδιες θα περίμεναν. Τα συγχαρητήρια μηνύματα στα κινητά τους έπεφταν βροχή με τις ίδιες να προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς έχει συμβεί, την ώρα που έπρεπε να μπουν και πάλι στην τάξη για να παρακολουθήσουν το μάθημα της επόμενης ώρας.

Λίγες ημέρες αργότερα από 20 ως 27 Νοεμβρίου θα ζούσαν στη Ρόδο αυτές τις μοναδικές στιγμές ως μέλη της Εθνικής Γυναικών. Μια ολόκληρη εβδομάδα μαζί με τις αθλήτριες που μέχρι πριν από λίγο καιρό θαύμαζαν και ήθελαν να τους μοιάσουν.

Και οι τρεις προέρχονται από μπασκετικές οικογένειες και η επιλογή της πορτοκαλί μπάλας φαίνεται πως ήταν μονόδρομος…

Ζιάκα, Χατήρα και Χωλοπούλου, πάντως, είχαν φροντίσει για τα καλά να συστηθούν στο μπασκετικό κοινό το περασμένο καλοκαίρι όταν με την Εθνική Κορασίδων κατέκτησαν την έκτη θέση στην Ευρώπη, ενώ οι ομάδες στις οποίες αγωνίζονται τους δίνουν αρκετό χρόνο συμμετοχής. Λίγους μήνες μετά ήρθε η επιβράβευσή τους.

Η Λυδία Χατήρα και η Βασιλική Ζιάκα ήταν μαζί στο προαύλιο του σχολείου τους όταν πληροφορήθηκαν την είδηση για την κλήση τους στην Εθνική Γυναικών.

Ζιάκα: «Μας αγκάλιασαν στην Εθνική»

Η Αγγελική Ζιάκα δεν μπορούσε να κρύψει την έκπληξή της. «Το έμαθα στο σχολείο και ήμουν με τη Λυδία εκείνη την ώρα. Μου έρχεται ένα μήνυμα από την ομάδα μου ‘’συγχαρητήρια για την κλήση σου στην Εθνική Γυναικών’’. Εγώ δεν είχα ιδέα… Μπαίνω στο ίντερνετ βλέπω την κλήση και λέω στη Λυδία, μας κάλεσαν στην Εθνική Γυναικών. Παθαίνει το σοκ και η Λυδία γιατί δεν ήξερε… Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έρθει τόσο γρήγορα αυτή η στιγμή. Δεν το είχα καν στο μυαλό μου. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και αυτή η εμπειρία μας προετοιμάζει για τα επόμενα χρόνια».

Μια εβδομάδα μαζί με την Εθνική Γυναικών μόνο πολύτιμες εμπειρίες μπορεί να αποκομίσει κάποιος. «Αυτό που κρατάω είναι το επίπεδο της Εθνικής Γυναικών.

Οι αθλήτριες επίσης της ομάδας προσπάθησαν εμάς τις μικρές να μας βάλουν να καταλάβουμε πως λειτουργούν.

Μας αγκάλιασαν για να πω την αλήθεια».

Χωρίς να το καταλάβουν βέβαια οι τρεις κορασίδες βρέθηκαν δίπλα σε αθλήτριες που θαύμαζαν από μικρές… «Η Αρτεμις Σπανού είναι αυτή που παρακολουθώ τα περισσότερα χρόνια, αλλά τις πιο πολλές αθλήτριες τις ήξερα και κάποιες είναι και συμπαίκτριές μου στον Παναθηναϊκό. Ήταν θεωρώ και πιο εύκολη η προσαρμογή μου επειδή στην ομάδα υπήρχαν παίκτριες που τις ζω καθημερινά», τονίζει η Ζιάκα.

Το μπάσκετ πλέον είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής της Αγγελικής Ζιάκα… «Το μπάσκετ με έχει βοηθήσει να χτίσω τον χαρακτήρα μου. Είναι ένας τρόπος να περνάω καλά γιατί είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Θέλω να κάνω καριέρα στο μπάσκετ και είναι ένας στόχος για τον οποίο θα παλέψω».

Χατήρα: «Για μένα το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής»

Τα συναισθήματα ήταν μοναδικά και για τη Λυδία Χατήρα όταν πληροφορήθηκε ότι θα είναι στην αποστολή της Εθνικής Γυναικών. «Ήμασταν μαζί με την Αγγελική στο διάλειμμα… Κάποια στιγμή σταματάει να μιλάει κοιτώντας τον κινητό της και μου λέει… ‘’Λυδία είμαστε στην κλήση της Εθνικής Γυναικών’’. Είχαμε πάθει και οι δύο σοκ… Δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό το ενδεχόμενο να κληθώ στην Εθνική Γυναικών. Μου ήρθε πολύ ξαφνικά».

Τέτοιες εμπειρίες αποτελούν ίσως το καλύτερο «μπασκετικό σχολείο» για τις αθλήτριες και ειδικά για την Λυδία Χατήρα που προέρχεται από ομάδα της Α2 Γυναικών, την Αγία Παρασκευή. «Κρατάω τον τρόπο που λειτουργούσαν οι παίκτριες από το ξενοδοχείο που ήμασταν όλες μαζί ως μέσα στο γήπεδο.

Οι παίκτριες είναι χρόνια μαζί, είναι σαν μια οικογένεια και μου άρεσε πολύ το κλίμα.

Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα στην Εθνική Γυναικών».

Η κλήση στην Εθνική Γυναικών ήταν μια ευκαιρία να βρεθούν δίπλα σε αθλήτριες που θαύμαζαν. «Η Αρτεμις Σπανού είναι μια παίκτρια που παρακολουθώ από τότε που ήμουν μικρή… Θα ήθελα πολύ να ακολουθήσω τα βήματά της».

Το μπάσκετ πάντως αποτελεί σημαντικό κομμάτι στην καθημερινότητα της Λυδίας Χατήρα… «Για μένα το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής. Έχω ξεκινήσει από έξι ετών και είναι πλέον η συνήθειά μου. Για μένα είναι αυτονόητο ότι πρέπει να πάω στην προπόνηση και ότι έχω και τα παιχνίδια. Με το μπάσκετ απελευθερώνομαι».

Χωλοπούλου: «Το μπάσκετ είναι το σπίτι μου»

Στα 15 της χρόνια η Βασιλική Χωλοπούλου βρέθηκε στις κλήσεις της Εθνικής Γυναικών και οι στιγμές όταν το έμαθε της έχουν μείνει αξέχαστες. «Ήμουν στο διάλειμμα του σχολείου και ήρθε η Καλόγηρου από τον Άρη και μου λέει συγχαρητήρια για την Εθνική… Έκπληκτη εγώ ρωτάω τι λες και μου δείχνει από το κινητό τις κλήσεις της Εθνικής Γυναικών. Εκείνη την ώρα έπαθα σοκ και έκανα ώρα να συνειδητοποιήσω ότι είναι αλήθεια. Την επόμενη ώρα είχαμε αρχαία και δεν μπορούσα να παρακολουθήσω το μάθημα από τη χαρά μου. Ήμουν πραγματικά αλλού. Αφού με ρώτησε ο καθηγητής αν είμαι καλά… Ήταν απίστευτα τα συναισθήματα».

Το μεγάλο βήμα ήρθε πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι περίμενε η 15χρονη πλέι μέικερ. «Δεν πίστευα ότι θα έρθει τόσο γρήγορα αυτή τη στιγμή. Θυμάμαι όταν είχε έρθει η Εθνική Γυναικών στην Κοζάνη το 2017 και το 2018 και ήμουν στο γήπεδο και από τότε έλεγα ότι θέλω να αγωνιστώ και εγώ. Δεν περίμενα ότι μετά από τέσσερα με πέντε χρόνια με κάποιες από αυτές τις αθλήτριες θα είμαι συμπαίκτρια.

Όταν βρεθήκαμε στην αποστολή της Εθνικής Γυναικών τους είπα ότι ήμουν το κορίτσι μου βρισκόμουν συνέχεια στο γήπεδο και σας έβλεπα. Η Παυλοπούλου είχε και φωτογραφίες από τότε.

Μάλιστα στο ξενοδοχείο κάναμε μια συζήτηση με κάποιες από τις παίκτριες και με ρωτούσαν πως ένιωθα που είμαι μέλος της Εθνικής και το ζω όλο αυτό. Όταν ήρθα στην αποστολή της Γυναικών και την πρώτη μέρα κάναμε τις συστάσεις δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω ότι είμαι εκεί. Πριν από λίγους μήνες παρακολουθούσα τα φιλικά τους και τώρα ήμουν μαζί τους».

Φυσικά η Βασιλική Χωλοπούλου θα έχει να θυμάται πολλά… «Κρατάω τα πάντα… Ρωτούσα τις αθλήτριες για το πρόγραμμά τους και πώς έχουν καταφέρει να φτάσουν ψηλά. Για τον τρόπο που λειτουργούν. Κρατάω αυτά που μας έλεγαν οι προπονητές μας καθημερινά στο γήπεδο και θεωρώ ότι όλα αυτά θα μας βοηθήσουν πολύ στη συνέχεια».

Η Βασιλική Χωλοπούλου μίλησε και για την αθλήτρια που θαυμάζει… «Όλες τις θαυμάζω, αλλά λόγω θέσης θα πω την Πηνελόπη Παυλοπούλου. Στην Κοζάνη το 2018 είχαμε μιλήσει και λίγο παραπάνω και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Αυτές τις ημέρες που ήμουν στην ομάδα παρατηρούσα τον τρόπο που κινείται μέσα στο γήπεδο, πώς οργανώνει το παιχνίδι… Γενικά τα πάντα».

Από μικρή στα γήπεδα το μπάσκετ έχει γίνει… δεύτερη φύση της… «Το μπάσκετ είναι το σπίτι μου. Το γήπεδο είναι εκεί που πάω και ξεχνάω τα πάντα και κάνω αυτό που αγαπάω.

Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό του ήμουν συνεχώς στο γήπεδο.

Θυμάμαι καλύτερα πως είναι το γήπεδο, απ’ ότι το σπίτι μου. Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές που μας έδωσαν αυτή την ευκαιρία, καθώς δεν είναι εύκολο να το ζήσεις αυτό σε τέτοια ηλικία. Είμαστε ευγνώμονες που το ζήσαμε».

Σοφία Βαλσάμη