Η μαγεία του ΝΒΑ και ο Τάιρον Λου του…ΠΑΟΚ!

Φύγαμε από τις….μεζούρες του Περιστερίου και τον (καλό και κακό) χαμό, που έγινε στο μπασκετικό Ιωνικός-ΠΑΟΚ και ήρθαμε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Σε έναν διαφορετικό κόσμο, που συνηθίζουμε να λέμε. Μόνο, που δεν είναι απλά θέμα συνήθειας. Είναι η πραγματικότητα ότι η διαφορά ανάμεσα στην Ευρώπη και στο ΝΒΑ παραμένει πολύ μεγάλη.

Δεν μιλάμε μόνο για αυτό καθ’ αυτό το άθλημα. Αλλωστε σε πολλούς στην Ευρώπη δεν αρέσει αυτό, που παίζεται στο ΝΒΑ. Στο γύρω, γύρω, όμως, στην οργάνωση, δηλαδή, και στα συναφή, η διαφορά είναι η μέρα με τη νύχτα. Ή κάπως έτσι. Μόνο αν το ζήσεις, μπορείς να το καταλάβεις 100% αυτό.

Βρεθήκαμε το βράδυ της Δευτέρας στο Barclays Center για να καλύψουμε τη νέα πραγματικότητα των Νετς κόντρα στο δίδυμο Λέοναρντ-Τζορτζ των Κλίπερς. Οπου νέα πραγματικότητα, μιλάμε, βέβαια, για τη μετακίνηση του Κάιρι Ιρβινγκ στους Μάβερικς. Δεν έπαιζε και ο τραυματίας, Κέβιν Ντουράντ, οπότε σαφώς οι Νετς ήταν κάτι διαφορετικό.

Ο Καμ Τόμας για μία ακόμη φορά μας έβγαλε τα μάτια και πως όχι άλλωστε από την στιγμή, που σημείωσε 47 πόντους. Πριν από μερικές μέρες είχε σημειώσει 44 και όλο το μέλλον είναι μπροστά του, αν παραμείνει δυνατός πνευματικά. Γιατί το πακέτο του μπάσκετ το έχει και φαίνεται ξεκάθαρα.

Στο περυσινό ντραφτ και γράφοντας στο twitter, είχα ξεχωρίσει αυτόν, τον Γκράιμς των Νικς (για το τρίποντό του) και τον Ντουάρτε των Πέισερς, που εν τέλει έκανε πολύ καλή σεζόν πέρυσι.

Από τους Νετς σαφώς στέκεσαι και στον Εντμοντ Σάμνερ, ένα παιδί, που όταν ήταν στους Πέισερς περνούσε απαρατήρητος (ή κάπως έτσι) αλλά στους Νετς πάει από το καλό στο καλύτερο.

Οι Κλίπερς από την άλλη είναι οι γνωστοί Κλίπερς: αν είναι καλά ο Τζορτζ με τον Λέοναρντ είναι όλα καλά. Πήγα και στα αποδυτήριά τους μετά το ματς και τρόμαξα: είδα από κοντά τον Τζέισον Πρέστον και είπα «τι δουλειά έχει αυτό το παιδάκι εδώ;». Το είπα, μην καταλαβαίνοντας αρχικά ότι είναι ο Πρέστον. Για όποιον δεν τον γνωρίζει, είναι ένας 23χρονος γκαρντ από το Οχάιο, που έχει μπάσκετ πολύ, αλλά όχι τα ανάλογα αθλητικά προσόντα. Και έχει φάτσα κινούμενου σχεδίου.

Πήγα και στη συνέντευξη Τύπου και είδα τον Τάιρον Λου. Τον προπονητή των Κλιπς. Και τι θυμήθηκα; Τι άλλο; Το 2009 όταν προς το τέλος της καριέρας του τον είχε σχεδόν συμφωνήσει ο ΠΑΟΚ, χωρίς, όμως, να προχωρήσει μέχρι το τέλος η μεταγραφή. Για την εποχή θα ήταν κάτι παραπάνω από μπαμ για τον «Δικέφαλο του Βορρά», που εννοείται, πάντως, ότι έχει φέρει τεράστια ονόματα: από Κλιφ Λίβινγκστον μέχρι Κόρεϊ Μαγκέτι (που δεν έπαιξε τελικά).

Ο κορυφαίος όλων, όμως, όχι από πλευράς ονόματος, αλλά γιατί μου άρεσε το στυλ του ήταν ο Ντιλέινι Ραντ. Ενας γκαρντ, που έπαιξε μόνο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του ΠΑΟΚ (τότε δεν επιτρεπόταν συμμετοχή ξένου στο πρωτάθλημα) και συνέχεια πήγε από το καλό στο καλύτερο, παίζοντας στο ΝΒΑ περισσότερο στους Τζαζ και λιγότερο στους Μπλέιζερς. Ραντ και Μπίλι Βάρνερ (οι παλιοί ΠΑΟΚτσήδες και όχι μόνο τον γνωρίζουν άριστα) ήταν μεγάλες μπασκετικές αδυναμίες.

Πάρτε τώρα μία γεύση με μπόλικες φωτογραφίες από την χθεσινή βραδιά με την υποσημείωση ότι πριν φύγω για τις ΗΠΑ, έκανα τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις στους κορυφαίους του είδους, στην Affidea.

πηγή:sdna.gr