‘Ένα γράμμα παιδικής απόγνωσης.” (Διονύσης Γκιουλέας)

Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα να σας γράψω..

ονομάζομαι.. και είμαι 15 χρονών (2008) και παίζω στην ομαδα του.. που τον Σεπτέμβριο ειχαμε παίξει φιλικο στο κλειστό..

Ο λογος που σας γραφω ειναι γιατι ειμαι σε απόγνωση

και δεν ξερω τι να κανω..

Το μπασκετ ειναι η ζωη μου.. όταν δεν έχω προπονηση πηγαινω στα γήπεδα και παιζω με αλλα παιδιά,

μονο αυτο εχω στο μυαλο μου πλεον..

δεν λεω το σχολείο ειναι σημαντικο γι’ αυτό προσπαθω να κανω τους γονεις μου ευτυχισμενους γι’ αυτο και βγαζω 19 για να βλεπω ενα χαμογελο στο προσωπο τους.

Ωστοσο τα πραγματα αλλαζουν στο παρκε.

Το αγαπημενο μου πράγμα στο μπασκετ ειναι η άμυνα.

Δεν θελω να με περασει κανείς δεν θελω να φαω καλαθι.

Επισης πιστεύω οτι εχω και καλο σουτ.

Με το καλο σουτ δεν εννοω οτι θα βαζω τα παντα αλλα η σωστη τεχνικη με βοηθα να τα βαζω.

Ακομα μου αρεσει και να δινω πασες.

Δεν με νοιαζει αν επαιζα μεσα στο παρκε εστω να εδινα μονο πασες ποσο μαλλον να έπαιζα μονο άμυνα.

Προσπαθώ για το καλο της ομαδας μου. σε καθε προπονηση δινω το 100% αλλα ο κοουτς δεν θέλει να το δει αυτό.

Στο φιλικο που έγινε μεταξυ μας δεν με εβαλε καν και δεν ξερω το λογο ενω στα αλλα που παιξαμε εμπαινα παντα στα τελευταια 3 λεπτά.

Δεν λεω οτι πρεπει να παιζω περισσοτερο αυτο το ξερει ο κοουτς και το σεβομαι εστω και το λιγοστο χρονο που με βαζει.

Τωρα την τελευταια βδομαδα στις προπονησεις δεν μπαίνω ουτε στο “διπλό” που παιζουμε ειμαι παντα αλλαγη και καθομαι και τους κοιτάω.

Βεβαια προσεχω τα λαθη που κανουν και τα βαζω στο μυαλο μου και εκτος απο τον λιγοστο χρονο συμμετοχής μου εχω και την κοροϊδία των συμπαικτων μου..”αχρηστε..  άμπαλε.. ανίδεε..”

“Σώπα μπήκες και έπαιξες τραγικέ.. ” και άλλα διάφορα.

Ολα αυτα τα λεω στον πατερα μου και παντα μου λεει να αλλαξεις ομαδα

αλλα εγω επιμένω !

Δεν ξερω αν κανω το σωστο αλλα επιμενω προσπαθω καθε μερα καθε στιγμη εχω καλη συμπεριφορα δεν αργω δεν μιλαω και δεν καθομαι την ωρα της προπονησης σε αντιθεση με μερικους συμπαικτες μου που τα κάνουν όλα αυτάκαι παιζουν και βασικοί.

Θα ηθελα αυτα που σας ειπα να μην τα πειτε στον κοουτς μου μιας και που τον γνωριζετε.

Ευχαριστω για τον χρονο που δωσατε για να διαβασετε αυτο το μήνυμα θα εκτιμουσα αν μπορουσατε να μου απαντουσατε

και να μου δίνατε μια λύση.

Πόση πίκρα ο μικρός μας άγγελος και δίκαιη αίσθηση της αδικίας από ένα ευγενικό μικρό πλάσμα που λατρεύει το μπάσκετ.

Δεκάδες παιδιά έχουν την ίδια πίκρα,  δεκάδες.. το μόνο που ζητούν είναι λίγο ενδιαφέρον, δύο λέξεις.. λίγη σημασία.

Ίσως υπάρχει λίγο φως και για σας στο τούνελ της ζωής απλώς οι αποφάσεις θέλουν πυγμή και θάρρος.

Η απάντηση μου τώρα για όλα τα πονεμένα παιδιά του μπάσκετ.

Κατ’αρχάς  σ’ ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη,

δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσω με τον προπονητή σου.. εννοείται η εχεμύθεια.

Τώρα οι αλήθειες, δυστυχώς αλλά δεν υπολογίζεσαι,

δεν γίνεται να μην παίζεις ούτε στα φιλικά παιχνίδια, αλλά ούτε και στο εσωτερικό διπλό..

Πιθανές λύσεις και προτάσεις μου:

1ον Του μιλάς να μάθεις αν υπάρχει ελπίδα να παίξεις, στα ίσια ότι μου έγραψες..

έρχομαι συνεχώς και προσπαθώ – μοχθώ – υπακούω σε όλα,

γιατί δεν υπολογίζομαι;

ποτέ δεν ξέρεις πριν μιλήσεις – ρωτήσεις – και μάθεις.. ίαως να αλλάξει στάση αν τον φέρεις σε δύσκολη θέση,

εξάλλου το θέμα δεν είναι να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου ωριμάζοντας και παίρνοντας τη ζωή  σιγά σιγά στα χέρια σου;

2ον Δοκιμάζεις απευθείας σε μικρότερο σύλλογο.. φεύγεις,

πας χαιρετάς και συνεχίζεις αλλού.

3ον Παραμένεις χωρίς να παίζεις ή όσο παίζεις με κίνητρο την αγάπη για το άθλημα και την φιλία με τους συμπαίκτες σου.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΑΘΟΣ Ή ΣΩΣΤΟ..

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΑ

ΕΣΥ .. ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ !!

Άποψη μου τώρα,

αφού κάνεις διάλογο με τον coach αν δεν καλυφθείς στο μέτρο του δυνατού,

δοκίμασε σ’ άλλη ομάδα αν το αγαπάς όσο λες..

ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ !

Μη μασάς είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις, δε νομίζω να αλλάξει συμπεριφορά ο coach απέναντί σου

έχει κάνει τις επιλογές του για την ομάδα (πιστεύει περισσότερο σε άλλους παίκτες – λογικά είναι καλύτεροι σου) και δεν σε συμπεριλαμβάνει σ’ αυτές.

Μη κάθεσαι και χαλάς τη ψυχολογία σου.

Καλή επιτυχία στο σχολείο και τα μαθήματα σου (προσοχή εκεί.. δεν διαβάζουμε για τους γονείς αλλά για μας.. παιδί μου.. ΠΡΟΣΕΧΕ ! )

κι έχε το μπασκετάκι για παιχνίδι και διασκέδαση.. ως εκεί !

Υπάρχουν άνθρωποι που σε αγαπούν πραγματικά και νοιάζονται για σένα και είναι οι γονείς σου.

Ότι κι αν αποφασίσεις να είναι δική σου απόφαση.

”Basketball is life ” Διονύσης Γκιουλέας