
Ακόμα ένα πρωτάθλημα Ανδρών ολοκληρώθηκε στην ΕΚΑΣΔΥΜ. Είδαμε ομάδες και αθλητές να ξεχωρίζουν, ενώ είχαμε ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες εκπλήξεις.
Ο ΠΑΟΚ Μεσοποταμίας ανακηρύχθηκε δίκαια πρωταθλητής και ο Εθνικός Κοζάνης βρέθηκε στη δεύτερη θέση καθώς έκλεισε τη Β’ Φάση αήττητος ενώ είδαμε μετά την πρώτη δυάδα, να ακολουθούν τρεις ομάδες που αγωνίζονται με πολλούς νεαρούς αθλητές.
Όπως και να έχει υπήρξαν παίκτες που τράβηξαν μεγάλο κουπί κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος βοηθώντας του συλλόγους τους μέχρι τέλους.
Στις στατιστικές κατηγορίες, μπορέσαμε να καλύψουμε δυστυχώς μόνο δύο, του σκόρερ και των εύστοχων τρίποντων. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να πούμε πως πρέπει ΟΛΟΙ να βοηθήσουμε στη δημιουργία μίας σωστής βάσης δεδομένων, έστω από τη νέα χρονιά, και ευχαριστούμε θερμά όσους μας βοηθάνε τα τελευταία χρονιά με την ενημέρωση τους.
Η ΕΚΑΣΔΥΜ οφείλει να ψάξει να βρει μία λύση σε ότι αφορά τα στατιστικά, καθώς σε μία σύγχρονη Ένωση αυτά θεωρούνται αυτονόητα και παράλληλα ο ρόλος της Ένωσης δεν μπορεί να είναι μόνιμα διεκπεραιωτικός. (πολλές φορές και άστοχος..)
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, με πρώτο και καλύτερο τον ΠΑΟΚ Μεσοποτάμιας οπού το μεγάλο βάρος, ειδικά στο σκοράρισμα, σήκωσαν οι Χρήστος Ρέπας και Γιώργος Τσολάκης, καθώς ήταν από τους πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος. Ευχάριστη έκπληξη, με πολύ αθόρυβη δουλειά, έκανε ο Δημήτρης Γεωργάκας, ένα παιδί δυνατό και με μπασκετικό θράσος, που δεν φοβάται τίποτα, ενώ και ο Γιώργος Παγανάς γέμισε την ρακέτα και έδωσε σκληρές μάχες.
Στον Εθνικό Κοζάνης η ποιότητα και η εμπειρία του Παύλου Τοπάλι, όχι μόνο για την ομάδα αλλά και για το πρωτάθλημα, ήταν καθοριστική ειδικά στα δύσκολα παιχνίδια που ήταν πάντα παρόν. Στις εκπλήξεις, δυο παιδιά που δικαίωσαν τον προπονητή τους στο έπακρο με τις εμφανίσεις τους και κέρδισαν χρόνο συμμέτοχης, είναι οι Μακρίδης και Παπαντίνας. Ο πρώτος, μέσα στην ρακέτα σε άμυνα και επίθεση, έδωσε ότι καλύτερο μπορούσε και έδειξε ότι μπορείς να βασιστείς πάνω του, ενώ ο δεύτερος, από την περιφέρεια έκανε πολλές ζημίες και ήταν στους πρώτους του πρωταθλήματος σε εύστοχα τρίποντα.
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΕ ΕΥΣΤΟΧΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ – Α’ ΦΑΣΗ / Α’ ΟΜΙΛΟΣ
Στο Λασσάνη, η χρονιά μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη, καθώς ο στόχος ήταν το πρωτάθλημα αλλά η παρουσία του Γιάννη Μαλούτα έδινε άλλο χρώμα στο πρωτάθλημα και στην ομάδα του. Ένας αθλητής με μεγάλη εμπειρία που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά για την ποιότητα του. Πολύ καλή χρονιά και γεμάτη έκανε ο Βαγγέλης Πλιάκης και δείχνει χρόνο με τον χρόνο να ωριμάζει, ενώ ψηλοί σαν και αυτόν δεν υπάρχουν πολλοί στο πρωτάθλημα. Ο τραυματισμός του στοίχισε και του ευχόμαστε περαστικά και γρήγορα πάλι στο γήπεδο. Περίμενα περισσότερα από τον Γιάννη Παπαμίχο μιας και το ταλέντο του και η αξία του δεν ήταν η φετινή εικόνα που είδαμε, καθώς μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα. Τέλος ο Καπενής έκανε μια ακόμα πολύ καλή χρονιά με την παρουσία του σε σκοράρισμα, ριμπάουντ και μπλοκ να είναι σημαντική για την ομάδα.
Στους Διόσκουρους θα μπορούσε να πει κάνεις ότι όλα τα παιδιά είναι MVP, μιας και συχνά βλέπαμε πως στο σκοράρισμα συμμετείχαν όλοι οι αθλητές ενώ πρωταγωνιστούσαν διαφορετικοί παίκτες σε κάθε παιχνίδι. Δεν γίνεται να μην ξεχωρίσουμε την εξέλιξη και την γεμάτη παρουσία του Χρήστου Κοβλακά, ενώ εξέλιξη υπάρχει και για τον Χρήστο Γκλιάνα, ένα δυνατό παιδί που σίγουρα θα δούμε πολλά στο μέλλον από αυτόν. Ο Γιάννης Καραλίβανος είχε τον ρόλο του έμπειρου και παρότι και αυτός νεαρός, όποτε χρειάστηκε τράβηξε τους μικρούς από το χέρι, κάτι που μόνο ένας προπονητής μπορεί να δει και να αναγνωρίσει. Βατζήκας και Βελώνης επίσης έκαναν πάρα πολύ καλή χρονιά και ξεχώρισαν στο πρωτάθλημα με την παρουσία τους έχοντας μέλλον.
Ο Ηρακλής Κοζάνης είχε μια τριπλέτα φωτιά στην περιφέρεια, με τους Κωνσταντίνο Μητσιάνη, Χρήστο Βαργιάμη και Γιώργο Στίαπη να είναι πρωταγωνιστές σε αρκετά παιχνίδια και έδειξαν ότι το μέλλον τους ανήκει. Ο Στιάπης στην μέρα, του έπαιρνε παιχνίδια μόνος του, ο Βαργιάμης αν δεν σκόραρε, μοίραζε ασίστ ή έκανε και τα δυο μαζί, ειδικά στην Β’ Φάση και ο Μητσιάνης με την ενέργειά του, το ντράιβ, αλλά και τα τρίποντα, έκανε τις αντίπαλες άμυνες να δυσκολεύονται απέναντί του. Από την άλλη ο Μαδίκας βρήκε την Ιθάκη του και έκανε μια γεμάτη και πάρα πολύ καλή χρονιά.
Στο Άργος Ορεστικό σταθερή και πολύτιμη η παρουσία του Παράσχου και του Λαζαρίδη, που έκανε εκπληκτική χρονιά ειδικά στην Α΄ Φάση, αλλά αυτοί που πραγματικά ξεχώρισαν ήταν οι νεαροί και ταλαντούχοι Δήμου και Σαρρής. Δυο παιδιά που ο προπονητής τους, τους έριξε στα βαθιά, τους στήριξε και αυτοί του το ανταπέδωσαν έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο, κάνοντας ένα πολύ καλό πρωτάθλημα, με το μέλλον να τους ανήκει.
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΕ ΕΥΣΤΟΧΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ – Α’ ΦΑΣΗ / Β’ ΟΜΙΛΟΣ
Από τις υπόλοιπες ομάδες που δεν προκρίθηκαν στην Β ΄Φάση, ξεχώρισαν από την Αναγέννηση Σερβίων για ακόμα μια χρονιά οι Κακλίδης και Νήτσιος ενώ ο νεαρός Σαλαμπάς, όποτε αγωνίστηκε τα πήγε περίφημα.
Στον Αρίων Πτολεμαΐδας είχαν τον μεγαλύτερο άτυχο της χρονιάς, τον Αλέξανδρο Τούζο, ο οποίος τραυματίστηκε νωρίς στο πρωτάθλημα. Ένας δεινός σκόρερ που πιθανόν θα ήταν στη κορυφαία τριάδα των σκόρερ αν δεν είχε την ατυχία του τραυματισμού. Παρόλα αυτά οι νεαροί Δήμου και Γιαννούλης έκαναν πολύ καλή χρονιά ενώ ο Λαμπρογιώτας αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον, σε μια ομάδα που τον στηρίζει και περιμένουμε με αγωνία να τον δούμε την επόμενη χρονιά.
Στην Ελίμεια, ο νεαρός Κοσμάς Γκιόνι, με μεγάλη στήριξη από τον προπονητή του, βρήκε χώρο και χρόνο στην ομάδα, έκανε μια πολύ καλή χρονιά και βρέθηκε μέσα στους πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματός στην Α΄ Φάση, δείχνοντας ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στο επίπεδο αυτό. Η προσθήκη του Λιθουανού Γκαντλιάουσκας ήταν επίσης σημαντική για την Ελιμεία καθώς έδειξε με το καλημέρα την ευχέρεια του στο σκοράρισμα.
Το Βελβεντό έκανε μια μεταβατική χρονιά, με το νεαρό Καραλή να κάνει μια γεμάτη και ουσιαστική χρονιά, δείχνοντας πως μπορεί να πρωταγωνιστήσει και η ομάδα πρέπει να τον στηρίξει. Από κοντά και συνομήλικος Κιοσέ Κλειντι, που έδειξε κάποια πολύ καλά δείγματα, ενώ ο Στεργιόπουλος έδωσε και αυτός σημαντικές βοήθειες.
Στο Αμύνταιο ο Κοσμίδης κουβάλησε στις πλάτες του την ομάδα του Αίαντα με σταθερή παρουσία ενώ άτυχος στάθηκε ο Τσιρνάρης που τραυματίστηκε. Ο νεαρός και ταλαντούχος Φραντζής ξεκίνησε πολύ καλά την χρονιά και την ολοκλήρωσε με την μεταγραφή του στον Ηρακλή Κοζάνης.
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΕ ΕΥΣΤΟΧΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ – Β’ ΦΑΣΗ
Στους προπονητές σίγουρα Τζιλίνης και Μήτσιαλος θα μοιραστούν το βραβείο του MVP της χρονιάς. Ο ένας δίκαια πρωταθλητής, ο άλλος με μια απίστευτη πορεία και την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, με ένα ρόστερ που πολλοί έλεγαν πως δεν θα περάσει στην επόμενη φάση. Σταθερές αξίες οι Χωλόπουλος και Ασβεστάς ενώ ο Καλομενίδης έδειξε ότι έχει μέλλον και η περιοχή μας χρειάζεται τέτοιους προπονητές. Καλή δουλειά που αρχίζει να βγάζει καρπούς και του Παρδαλιού στα Σέρβια. Δύσκολο έργο για τον Νίκο Ζαγάρα, καθώς ανέλαβε μια ομάδα που ενδεχομένως κάνεις άλλος δεν θα το έκανε και τα πήγε μια χαρά τηρουμένων των αναλογίων. Συγχαρητήρια στον Κίτσιου που πήρε το ρίσκο και ανέδειξε δυο ταλαντούχα παιδιά.
Στους παράγοντες, θα πρέπει να κάνουμε μια ειδική αναφορά στον Σπύρο Σερίφη από τους Διόσκουρους και στον Ηλία Γιαννόπουλο του Λασσάνη για τη συνολική τους προσφορά τόσα χρόνια που ασχολούνται με το μπάσκετ. Ο Χρήστος Στιάπης στον Ηρακλή Κοζάνης έχει ‘’ξεφύγει’’ δουλεύοντας σε πρότυπα Α1 και με την παρουσία του δεν λείπει τίποτα από τα παιδιά. Και οι τρεις τους, είναι πάντα δίπλα στην ομάδα τους, σε ότι χρειαστεί και τους αξίζουν πολλά μπράβο!
Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερα τις επόμενες μέρες με προτάσεις και αναλύσεις!
